Bezpieczne ułożenie pacjentów w pozycji leżącej na brzuchu

Nasze rozwiązania do układania pacjentów w pozycji leżącej na brzuchu zmniejszają ryzyko urazów związanych z takim ułożeniem, redukuje liczbę opiekunów oraz zmniejsza wysiłek fizyczny potrzebny do bezpiecznej i kontrolowanej zmiany ułożenia pacjenta.

Pobierz broszurę z badaniami klinicznymi

Covid-19

Pozycja leżąca na brzuchu jest podstawą leczenia ARDS związanego z COVID-19. Jednak w przypadku oddziałów intensywnej opieki działających pod presją czasu, bezpieczne układanie pacjentów na brzuchu może przysporzyć pewnych trudności.

Pacjenci zagrożeni

Obrócenie pacjenta na brzuch może przysporzyć trudności. Pacjenci często znajdują się w silnej sedacji, są unieruchomieni do celów leczniczych, podłączeni do respiratora i innych urządzeń medycznych.

W pozycji leżącej na brzuchu pacjenci często spędzają nawet 16 godzin na dobę.¹ Tak długi okres wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia odleżyn.²

Ryzyko urazów dla opiekuna

Ręczne przenoszenie pacjentów bez sprzętu wspomagającego jest kluczowym czynnikiem ryzyka urazów układu mięśniowo-szkieletowego wśród personelu pielęgniarsko-terapeutycznego.³

Największym czynnikiem ryzyka doznania urazów układu mięśniowo-szkieletowego wśród opiekunów jest zmiana pozycji pacjenta w łóżku⁴

Układanie pacjentów w pozycji leżącej na brzuchu jest teraz łatwiejsze i bezpieczniejsze

Dzięki kilkudziesięcioletniemu doświadczeniu w przenoszeniu pacjentów, profilaktyce odleżyn i opiece nad osobami w stanie krytycznym dysponujemy szeroką gamą rozwiązań, które pomogą zredukować niektóre z trudności związanych z ułożeniem na brzuchu.

WIĘCEJ INFORMACJI

Pozycja leżąca na brzuchu wymaga obrócenia pacjenta na klatkę piersiową. Może się to wydawać prostym zadaniem. Jednak personel medyczny wie, że manewr ten bywa skomplikowany i pracochłonny i może narazić zarówno pacjentów, jak i opiekuna na ryzyko wystąpienia urazów.

Więcej informacji

W pozycji leżącej na brzuchu pacjenci zwykle spędzają nawet 16 godzin na dobę.⁵ Tak długi okres wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia odleżyn.⁶

Więcej informacji

Źródła

Papazian, L., C. Aubron, L. Brochard, J. Chiche, A. Combes, D. Dreyfuss, J. Forel, C. Guérin, S. Jaber, A. Mekontso-Dessap, A. Mercat, J. Richard, D. Roux, A. Vieillard-Baron i H. Faure. 2019. Formal guidelines: management of acute respiratory distress syndrome. Annals of Intensive Care, 9(1).
Bamford, P. et al. 2019. Guidance For: Prone Positioning in Adult Critical Care. Intensive Care Society and Faculty of Intensive Care Medicine.
Richardson et al. 2019. Perspectives on preventing musculoskeletal injuries in nurses: A qualitative study. Nursing Open.
Wiggermann, N., J. Zhou i N. McGann. 2020. Effect of Repositioning Aids and Patient Weight on Biomechanical Stresses When Repositioning Patients in Bed. Human Factors: The Journal of the Human Factors and Ergonomics Society.
Guerin C. et al. 2013. Prone positioning in severe acute respiratory distress syndrome. N Engl J Med.
Girard, R., L. Baboi et al. 2014. The impact of patient positioning on pressure ulcers in patients with severe ARDS: results from a multicentre randomised controlled trial on prone positioning. Intensive Care Med.