“Zachowanie jak najlepszej mobilności jest dla mnie bardzo ważne. Chcę towarzyszyć synowi na każdym etapie dorastania.”
Pewnego wieczoru, na dzień przed rodzinnym świętem, w badaniu radiologicznym dostrzeżono, że Femme ma stwardnienie rozsiane (MS). Dziś Femme zmaga się z ograniczeniem mobilności, ale wspiera ją rodzina, ; zwłaszcza jej partner i syn Arvo, – jej główny motywator.
„Kiedy pojawia się coś nowego, weź oddech, przyjrzyj się temu, pomyśl, jak sobie poradzić, dopasuj się i przejdź do porządku dziennego — i tak w kółko.”
Sama zdolność poruszania się ma dla niej małe znaczenie, jeśli nie uwzględni się emocji, jakie daje ciągła mobilność. Kiedy widzi uśmiech Arvo, przypomina sobie, że postanowiła wytrwać; krok po kroku do przodu. Nawet z bólem i zmęczeniem uparcie stawia czoła wyzwaniom wynikającym z ograniczonej mobilności. , Wciąż stara się osiągać osobiste cele mimo olbrzymich fizycznych przeszkód.
„Jeśli tylko będę mogła jak najdłużej być mamą, będę bardzo szczęśliwa.”
Dla Femme wspieranie mobilności to dużo więcej niż zdolność poruszania się, bo pozwala jej to uczestniczyć w codziennym życiu rodziny, a nawet mieć własne życie. Czerpie siłę z takich właśnie chwil oraz codziennych czynności, takich jak obserwowanie syna grającego w piłkę.. Wsparcie mobilności wzbogaca jej życie, dzięki czemu zmaga się z chorobą z odpowiednio silną motywacją.